Sağlıklı bir gelişim için her anne baba, çocuklarının gelişiminin “normal” olup olmadığı konusunda endişe duymaktadır. Bunun için de izlenen yol, genellikle çevresinde gördüğü çocuklar ile kendi çocuklarını her yönüyle kıyaslama yaparlar.
Fakat bu yöntem, anne babaların kaygısını gidermez. Çünkü başka çocuklarda gözlenen özellikler, kendi çocuklarınınkine benzemeyebilmektedir.Aileler gerçekte çocuklarının en yüksek potansiyellerine ulaşmalarını isterler.Aslında bir ebevenynin temel hedefi çocuğun özel beceri, yetenek ve kabiliyetler geliştirmesine yardımcı olmaktır.Maalesef ne kadar aydın ve eğitimli olurlarsa olsun ebeveynlerin çoğu bu en temel ve önemli amacı nasıl başaracaklarını bilemiyorlar.
Gelişim, anlam olarak basit olmakla birlikte, karmaşık yönü de bulunan bir kavramdır. Gelişimin karmaşık yönü, kişiden kişiye bireysel farklılıklar göstermesi ve bu farklılıkları ifade eden özelliklerin de normallik sınırları içerisinde yer almasıdır.
Bazı durumlarda gelişim normal seyrini sürdürürken, zaman zaman bazı gelişim özelliklerinin durakladığı veya geri kaldığı gözlenmektedir.
Anne babaların, gelişimin normal bir seyirde olup olmadığını izlemesi, hangi durumlarda nasıl bir tutum sergilemenin doğru olduğunu bilmesi ve çocuklarını tanıması çok önemlidir.
Buradaki sihirli sözcük ebeveynin kendi çocuğunu tanıması deyimiyle çocuğunun biyolojik ritmini bilmesidir.
Her çocuk, kendi bireysel hızına göre değişim gösterir ve bu doğrultuda ilerler. Bu nedenle anne babalar, çocuklar arasındaki farklılıkları etkileyen etmenleri ve çocukların hangi yaşlarda, ne tür davranışları göstermeleri gerektiğini bilmek durumundadır.Çünkü belirli bir yaşta normal olarak kabul edilen bir gelişim özelliği, başka bir yaşta görüldüğünde normal karşılanmayabilir. Çocuklardaki davranışların hangi yaşlarda doğal, hangi yaşlarda bir sorun olarak kabul edilmesi gerektiği, bunun nedenleri ve yapılması gerekenler konusunda, anne babaların bilinçli olması çok önemlidir.
Bütün anne babalar, çocukları ile ilgili olarak doğru olanı yapmak isterler. Fakat her zaman doğru olanı yapmak mümkün değildir. Burada önemli olan, anne babanın doğru olanı bulma, öğrenme ve uygulama konusunda emek vermesidir.
Anne babalar, çocuklarının eğitimi ile ilgili konularda sürekli olarak kendilerini sorgulamalıdır. Katı ve tutucu bir tavır geliştirmemen, gerektiğinde esnek davranabilmen ve birlikte ortak kararlar alarak uygulamalıdırlar.
Eğitim, anne babaların çocuklarıyla ilişkilerinde iyi bir denge yakalayabilmesidir.
Denge, her anne baba ve her çocukla farklı boyutlarda kurulabilir.
Anne babaların iyi bir denge geliştirebilmeleri için, çocukların gelişim özelliklerini bilmeleri ve bu doğrultuda tutum sergilemeleri önemli bir noktadır.